Federatie van Alevitische Verenigingen Nederland WELKOM BIJ HABF
Stichting Namenmonument Sivas
Madımak Katliamı Hafıza Merkezi: Herinnering in 3D
Het Alevitisme is een humanistische filosofie... ALEVITISME
HAKDER Cenaze Fonu websitesi HAKDER CENAZE FONU

Laatste nieuws

Meer nieuws
Comments Box SVG iconsUsed for the like, share, comment, and reaction icons

Facebook Posts

Faşizmin tezgahlarında can veren yiğitler ölümsüzdür.
Üç fidanımız da Pirsultan misali faşizme boyun eğmeden dara yürüdü.
Katillerini asla affetmeyeceğiz.
Anılarına saygıyla..

FAŞİZME ÖLÜM HALKA HÜRRİYET
——————————————————————-

Dappere zielen die hun leven hebben gegeven op het weefgetouw van het fascisme zijn onsterfelijk. Onze drie jonge loten, net als Pir Sultan, trotseerden het fascisme zonder angst.
We zullen hun moordenaars nooit vergeven.
Met respect voor hun herinneringen...

DOOD AAN HET FASCISME, VRIJHEID VOOR HET VOLK.
... Laad meer zienLaad minder zien

Faşizmin tezgahlarında can veren yiğitler ölümsüzdür.
Üç fidanımız da Pirsultan misali faşizme boyun eğmeden dara yürüdü.
Katillerini asla affetmeyeceğiz.
Anılarına saygıyla..

FAŞİZME ÖLÜM HALKA HÜRRİYET
——————————————————————-

Dappere zielen die hun leven hebben gegeven op het weefgetouw van het fascisme zijn onsterfelijk. Onze drie jonge loten, net als Pir Sultan, trotseerden het fascisme zonder angst. 
We zullen hun moordenaars nooit vergeven. 
Met respect voor hun herinneringen...

DOOD AAN HET FASCISME, VRIJHEID VOOR HET VOLK.Image attachment

Koray Kesik bir an önce serbest bırakılmasını talep ediyoruz.
—————————————————————————-

We eisen dat Koray Kesik zo snel mogelijk wordt vrijgelaten.

#belgeselçekmeksuçdeğildir
#koraykesikserbestbırakılsın
... Laad meer zienLaad minder zien

Koray Kesik bir an önce serbest bırakılmasını talep ediyoruz.  
—————————————————————————-

We eisen dat Koray Kesik zo snel mogelijk wordt vrijgelaten.

#BelgeselÇekmekSuçDeğildir 
#KorayKesikSerbestBırakılsınImage attachment

DERSİM KATLİAMI'NI UNUTMADIK !
DE DERSIM-MASSACRE NIET VERGETEN!

We herdenken opnieuw met respect degenen die we verloren hebben tijdens de Dersim Genocide.

Het geweld van de staat tegen de Alevi/Kızılbaş-gemeenschap in Dersim in de jaren 1937-1938 was niet het eerste noch het laatste in de geschiedenis van dit land. 87 jaar geleden werd een van de donkerste pagina's in de geschiedenis van de Turkse Republiek ondertekend.

Op 4 mei 1937 werd tijdens een operatie genaamd 'Tunceli Tenkil Operatie' een genocide gepleegd tegen de Alevi /Kızılbaş-gemeenschap in Dêrsîm, als resultaat van langdurige planning en voorbereiding.

In 1938, toen de fysieke, religieuze en culturele vernietigingoperatie, onder goedkeuring en toezicht van alle lagen van de Turkse staat, was voltooid, werden duizenden Alevieten/Kızılbaş/Zaza vermoord, waaronder vrouwen en kinderen. Dersim heeft deze wreedheden ervaren en getuige geweest van de kreet van mensen die het geluid van geweerschoten overstemden, van baby's die in de baarmoeder werden gestoken, van vrouwen die zichzelf van kliffen wierpen voor hun eer, en van de bloedrode Munzur.

Duizenden werden van hun land verdreven en verbannen, duizenden Dersimli Alevi-kinderen werden weggerukt van hun families, vooral meisjes werden geadopteerd.

Mensen met verschillende identiteiten, culturen, moedertalen en geloven in deze regio hebben altijd te maken gehad met het geweld en de onderdrukking van wrede machthebbers. De herinnering aan de bloedbaden in Çorum, Malatya, Maraş en Sivas blijft levendig. De onderdrukking, het onrecht en de genocide waarmee Alevieten geconfronteerd werden, zijn als een zwarte vlek in de geschiedenis van dit land geschreven.
Alevieten, Alevitische-organisaties en mensenrechtenactivisten eisen al jaren dezelfde zaken om de waarheid te confronteren en aan het licht te brengen. Want het bereiken van de waarheid en het confronteren van de realiteit is een belangrijke stap naar sociale vrede en een sterke democratie.
Daarom:
- Laat er een parlementaire onderzoekscommissie worden opgericht met vertegenwoordiging van alle partijen om de historische periode van de Dersim-genocide te onderzoeken, en laat de waarheid worden gedocumenteerd met bijdragen van historische instellingen, maatschappelijke organisaties en mensenrechtenactivisten.
- Laat er officieel excuses worden aangeboden en laat de Dersim-genocide worden erkend.
- De begraafplaatsen van Seyit Rıza en andere geëxecuteerde mensen moeten worden onthuld.
- De schade van de DERSIMLI Alevieten die in 1937-38 werden verdreven, moet worden vergoed, en de lotgevallen van de kinderen die van hun families werden gescheiden en aan anderen werden gegeven, moeten worden opgehelderd, en laat de archieven van het Generale Staf worden vrijgegeven.
- Laat er een Museum van Menselijkheid worden opgericht in Dersim.

Seyyid Rıza is niet langer slechts een naam, maar de naam van een identiteit. Deze identiteit is van Hüseyin die niet voor Yazid in Karbala buigt, van Şah Kalender, Pir Sultan, Mustafa Suphi, Nazım Hikmet Mahir Çayan, Hüseyin İnan en Kaypakkaya in Anatolië.
Moge de liefde worden gegeven aan Seyyid Rıza, erfgenaam van de traditie van verzet en moed van Pir Sultan Abdal, en aan degenen die de prijs voor de democratie hebben betaald.
... Laad meer zienLaad minder zien

DERSİM KATLİAMINI UNUTMADIK !
DE DERSIM-MASSACRE NIET VERGETEN!

We herdenken opnieuw met respect degenen die we verloren hebben tijdens de Dersim Genocide.

Het geweld van de staat tegen de Alevi/Kızılbaş-gemeenschap in Dersim in de jaren 1937-1938 was niet het eerste noch het laatste in de geschiedenis van dit land. 87 jaar geleden werd een van de donkerste paginas in de geschiedenis van de Turkse Republiek ondertekend.

Op 4 mei 1937 werd tijdens een operatie genaamd Tunceli Tenkil Operatie een genocide gepleegd tegen de Alevi /Kızılbaş-gemeenschap in Dêrsîm, als resultaat van langdurige planning en voorbereiding.

In 1938, toen de fysieke, religieuze en culturele vernietigingoperatie, onder goedkeuring en toezicht van alle lagen van de Turkse staat, was voltooid, werden duizenden Alevieten/Kızılbaş/Zaza vermoord, waaronder vrouwen en kinderen. Dersim heeft deze wreedheden ervaren en getuige geweest van de kreet van mensen die het geluid van geweerschoten overstemden, van babys die in de baarmoeder werden gestoken, van vrouwen die zichzelf van kliffen wierpen voor hun eer, en van de bloedrode Munzur.

Duizenden werden van hun land verdreven en verbannen, duizenden Dersimli Alevi-kinderen werden weggerukt van hun families, vooral meisjes werden geadopteerd.

Mensen met verschillende identiteiten, culturen, moedertalen en geloven in deze regio hebben altijd te maken gehad met het geweld en de onderdrukking van wrede machthebbers. De herinnering aan de bloedbaden in Çorum, Malatya, Maraş en Sivas blijft levendig. De onderdrukking, het onrecht en de genocide waarmee Alevieten geconfronteerd werden, zijn als een zwarte vlek in de geschiedenis van dit land geschreven. 
Alevieten, Alevitische-organisaties en mensenrechtenactivisten eisen al jaren dezelfde zaken om de waarheid te confronteren en aan het licht te brengen. Want het bereiken van de waarheid en het confronteren van de realiteit is een belangrijke stap naar sociale vrede en een sterke democratie.
Daarom:
- Laat er een parlementaire onderzoekscommissie worden opgericht met vertegenwoordiging van alle partijen om de historische periode van de Dersim-genocide te onderzoeken, en laat de waarheid worden gedocumenteerd met bijdragen van historische instellingen, maatschappelijke organisaties en mensenrechtenactivisten.
- Laat er officieel excuses worden aangeboden en laat de Dersim-genocide worden erkend.
- De begraafplaatsen van Seyit Rıza en andere geëxecuteerde mensen moeten worden onthuld.
- De schade van de DERSIMLI Alevieten die in 1937-38 werden verdreven, moet worden vergoed, en de lotgevallen van de kinderen die van hun families werden gescheiden en aan anderen werden gegeven, moeten worden opgehelderd, en laat de archieven van het Generale Staf worden vrijgegeven.
- Laat er een Museum van Menselijkheid worden opgericht in Dersim.

Seyyid Rıza is niet langer slechts een naam, maar de naam van een identiteit. Deze identiteit is van Hüseyin die niet voor Yazid in Karbala buigt, van Şah Kalender, Pir Sultan, Mustafa Suphi, Nazım Hikmet Mahir Çayan, Hüseyin İnan en Kaypakkaya in Anatolië.
Moge de liefde worden gegeven aan Seyyid Rıza, erfgenaam van de traditie van verzet en moed van Pir Sultan Abdal, en aan degenen die de prijs voor de democratie hebben betaald.Image attachment
Laad Meer

Media

Meer media
Deze website maakt gebruik van cookies en vraagt ​​uw persoonlijke gegevens om uw surfervaring te verbeteren.